کمپین تاکید بر حمایت از صنایع دستی در برنامه ششم

چاپ صفحه

معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با تاکید بر دانش‌بنیان‌شدن این صنعت گفت: صنایع دستی یا نخواهد بود یا دانش‌بنیان خواهد بود و اگر با دانش پیوند نخورد آینده‌ای نخواهد داشت.

به گزارش میراث ما به نقل از ایسنا، بهمن نامور مطلق در سمیناری که با عنوان «هم‌اندیشی چگونگی تحقق مبانی برنامه ششم توسعه در بخش میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری» برگزار شد، سخن می‌گفت از وجود چهار برنامه سرنوشت‌ساز و یک مقطع تعیین‌کننده خبر داد و گفت که این برنامه‌ها با همخوانی و همسرایی می‌توانند به اهدفشان برسند.

نامور مطلق در ادامه با یادآوری دو نکته افزود: اگر توسعه را تحقق ظرفیت‌های نهفته یا سرکوب‌شده تلقی کنیم و با ایجاد ظرفیت‌های تازه هم‌آوا شویم سازمان میراث فرهنگی‌، صنایع دستی و گردشگری می‌تواند یکی از مهم‌ترین کانون‌های توسعه باشد، زیرا استعدادهای بسیاری در این حوزه دارد که در دهه‌های اخیر سرکوب شده است.

وی تصریح کرد که « ما نیاز به آشکارسازی و آزادسازی این استعدادهای سرکوب شده و انرژی‌های نهفته داریم.»

معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی همچنین توسعه را یک پدیده کل‌گرا خواند و گفت : آن‌هایی که از توسعه تصویر بخشی دارند اشتباه می‌کنند. سازمانی که دارای سه بخش است اگر هر سه بخش در برنامه توسعه دیده شود موفق است اما اگر به صورت جدا به آنها نگاه شود به خطا خواهد رفت؛ در واقع اگر به شکل بدن انسان به آن نگاه کنیم ممکن است تبدیل به سرطان شود.

نامور مطلق اضافه کرد: هر سه بخش میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فرزند یک سازمان هستند اما در شرایط فعلی بر اساس ضرورت یکی از آن‌ها می‌تواند بر دو دیگر تقدم زمانی پیدا کند. البته دوستان اشتباه نکنند؛ چون تقدم زمانی با تقدم ذاتی فرق می‌کند و این توسعه با هماهنگی سه حوزه امکان‌پذیر است.

او همچنین با بیان اینکه برنامه‌های توسعه، نرم‌افزاری هستند نه سخت‌افزاری ادامه داد: قرار نیست این برنامه‌ها به جای قوانین بنشینند؛ زیرا در شرایط گفتمانی گوناگون نیاز به برنامه داریم. برنامه‌های توسعه‌ای در واقع مساله‌محور هستند.

معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی در ادامه با بیان اینکه در هر برنامه‌های توسعه‌ای الگویی وجود دارد که همه جا رعایت می‌شود،‌ افزود: اگر برنامه‌ ششم توسعه بر پایه صنایع فرهنگی استوار شود به زودی کشور ما حرف‌های بسیاری برای گفتن خواهد داشت. پیشنهاد ما تاکید بر صنایع دستی و هنرهای خلاق است.

نامور مطلق با اشاره به اینکه صنایع دستی در برنامه‌های پیشین کمترین حضور را داشته اما خوشبختانه در برنامه ششم توسعه برای اولین بار جایگاهی برای آن درنظر گرفته شده است اظهار امیدواری کرد این جایگاه در برنامه‌نویسی هم درنظر گرفته شود؛ زیرا هنرمندان نگران هستند که از بند 51 برنامه ششم توسعه که از صنایع دستی نام برده شده تفسیر بد شود.

وی خبر داد که به همین دلیل کمپین حمایت از واژه «حمایت» در مورد بند 51 توسط هنرمندان راه‌اندازی شده است.

در ادامه این برنامه حسین یاوری یکی از استادان این حوزه نیز در سخنانی با بیان اینکه دولت قبلی موضوع یارانه‌ها و آزادسازی نرخ حامل‌های انرژی را مطرح کرد افزود: چند روز پیش وزیر اقتصاد از پرداخت یارانه‌ها به عنوان مصیبت دولت یاد کرد و گفت که قرار نبود 73 میلیون نفر یارانه بگیرند و قرار بود این یارانه‌ها به سمت تولید برود، اما سوال اینجاست که کدام تولیدات از این یارانه‌ها سهم برده‌اند و صنایع دستی چه بهره‌ای از آن برد؟

او ادامه داد: من پیشنهاد داده بودم که برای کارگاه‌های شیشه‌گری تهران که هزینه گاز آنها چندین برابر شده فکری کنند. همان‌طور که همه اطلاع دارند در چند سال گذشته قیمت تولیدات صنایع دستی افزایش پیدا کرد و کار به جایی رسید که خود من که شیفته این حوزه هستم سخت می‌توانم یکی از صنایع دستی را خریداری کنم.

این استاد دانشگاه پیشنهاد داد: در برنامه ششم توسعه که باید به صورت کلان به توسعه اقتصادی و اجتماعی فکر کنیم حداقل 20 شهرک یا مجتمع صنایع دستی در ایران دایر شود.

وی افزود: من درباره صنایع دستی جهانی نیز اطلاعاتی دارم. در چین و مراکش چنین شهرک‌هایی وجود دارد که صنایع دستی از مزایای آن بهره‌مند می‌شوند.

یاوری با بیان اینکه مشکل اساسی ما در حوزه صنایع دستی این است که تولیدکنندگان نمی‌توانند حتی سفارش متوسط قبول کنند گفت: راه حل این است که در برنامه ششم توسعه حدود 10 هزار کارگاه بزرگ، کوچک و متوسط در ایران دایر کنیم، زیرا در دوره صفویه نیز چنین کارگاه‌هایی وجود داشته است.

او با بیان اینکه نکته بعدی تقویت ساختار صنایع دستی و هنرهای سنتی است اظهار کرد: زمانی که فرش از صنایع دستی جدا شد پرسیدم نشان دهید کجای دنیا این دو حوزه از هم جدا هستند؟ چه منطقی پشت این کار وجود دارد؟ به نظر من باید صنایع دستی، فرش و سنگ‌های قیمتی در یک‌جا جمع شوند.

در ادامه این سمینار مهین سهرابی استاد دانشگاه نیز با تاکید بر توجه به آموزش صنایع دستی و تجهیز این حوزه افزود: علت این امر این است که صنایع دستی یک روی به گذشته و روی دیگر به آینده دارد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: آموزش در حوزه صنایع دستی آموزش میراث فرهنگی است و موجب می‌شود برای تداوم و بقای فرهنگی‌مان بتوانیم تولید ملی و توان اقتصادی را بالا ببریم.

به گفته او پیش‌بینی می‌شود حدود 300 هزار نفر از دوره متوسطه تا بالاتر در حوزه صنایع دستی فعال باشند.

محمدرضا مریدی کارشناس دیگری بود که درباره پنل تخصصی صنایع دستی صحبت کرد و گفت: باید طرح‌های صنعتی و کارخانه‌ای در بافت منطقه‌ای شکل بگیرد، متاسفانه پیش‌نویس‌هایی که توسط شورای عالی فرهنگی نوشته شد به مرکزیت و شهری بودن این کارخانه‌ها توجه داشت.

او در پایان گفت: ما باید به بخش خصوصی اعتماد و فروشگاه‌های صنایع دستی را با کادوفروشی‌هایی که محصولات نامرغوب از کشورهای دیگر ارائه می‌دهند وارد رقابت کنیم.

مقالات مرتبط

----------------
تمامی حقوق برای میراث ما محفوظ وانتشار مطالب با ذکر منبع بلامانع است

اعلام دیدگاه در مورد این خبر

تنها نظراتی که با حروف فارسی نوشته می شوند قابلیت انتشار خواهند داشت.

حقوق برای پایگاه خبری میراث ما محفوظ و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و پشتیبانی: گروه تکاپو